Zuring

Zuring is een plant die, weinig verrassend, van zure grond houdt. En hij smaakt ook nog eens zuur. Je hoort wel eens de verhalen van mensen die de stengels als een soort snoepgoed gebruikten. Een beetje zoals ik vroeger van de vieze zure matjes at. Eigenlijk helemaal niet lekker.

Maar zuring heeft vele soorten, en dus ben ik maar eens gaan zoeken naar welke soorten er op het Land van Siem voorkomen. De teller staat - tot nu toe - op 5 soorten.

Zuring kleurt het land rood. De zuring die je ziet bloeien is voornamelijk veldzuring. Foto van mei 2019, klik voor vergroting.

Veldzuring

In het engels de Common Sorrel, vrij vertaald de gewone zuring. De plant heeft veel oxaalzuur in zich wat die zure smaak verklaard. Toch is het wel eetbaar, in oudere recepten vindt je nog wel eens ‘Zurkel’ terug, dat is zuring.

Schapenzuring

Ook van schapenzuring zijn de jonge blaadjes zijn eetbaar en bevatten veel vitaminen.

Krulzuring

De mooiste van het stel.

Ridderzuring

Ridderzuring wordt vaak beschouwd als een zeer lastig onkruid dat chemisch kan worden bestreden of anders geheel uitgegraven moet worden. In het land van Siem staan er een paar, en ze mogen best blijven.

Bermzuring

Bermzuring is vaak een hele brede plant. Waar andere zuring graag een beetje in de hoogte schiet lijkt deze zich meer te focussen op de breedte. Het plaatje bovenaan is een bermzuring.

Waterzuring

Aan de waterkant vind je de waterzuring. Hij wordt tot 1,5 meter hoog en behoort hiermee tot de grootste inheemse zuringsoorten.

Paling in het Groen

Een echt poldergerecht is paling in het groen. Paling zit nog redelijk veel in de deze polder en het groen in het gerecht wordt van oudsher van veldzuring gemaakt.

24Kitchen heeft een filmpje waar ze paling in het groen klaarmaken. Jeroen meus van Dagelijkse Kost heeft een recept van paling in het groen waar zuring in gaat.